Als je een gepassioneerde wielrenner bent, dan is Zuidlaren een geweldige uitvalsbasis voor avontuurlijke fietstochten in de regio. 

Het was een zonnige ochtend in Zuidlaren. De lucht hing vol belofte, en mijn fiets stond klaar voor een dag vol uitdagingen. Ik had mijn routes al uitgestippeld: een epische tocht door Drenthe en Groningen, met het Zuidlaardermeer als stralend middelpunt.

De eerste kilometers voerden me langs de kronkelende paden van het Drentse landschap. De VAM-berg doemde op aan de horizon, een uitdaging die ik niet kon weerstaan. Met bonkende benen en een zweetdruppel op mijn voorhoofd bereikte ik de top. Het uitzicht was adembenemend: groene heuvels, uitgestrekte bossen en een glinsterend meer in de verte.

De volgende dag trakteerde ik mezelf op een koffiestop in het pittoreske Bourtange. De geur van versgemalen bonen vulde de lucht terwijl ik mijn bidon bijvulde. Opgefrist en vol energie vervolgde ik mijn weg.

De dijk langs de polder bij Nieuwstatenzijl bood een panoramisch uitzicht over het uitgestrekte landschap. Ik voelde de wind in mijn gezicht terwijl ik mijn snelheid opvoerde. Het geluid van vogels en het ruisen van het riet begeleidden me op mijn tocht.

In Lauwersoog, het vissersdorp aan de Waddenzee, genoot ik van een vismaaltijd aan de haven. De zilte lucht prikkelde mijn neus en ik luisterde naar de verhalen van de lokale vissers. Ze deelden hun avonturen op zee en gaven me tips voor mijn verdere route.

Terug bij het Zuidlaardermeer fietste ik langs de oevers, het natuurgebied in. Vogels fladderden op en neer, en ik voelde me één met de natuur. Het pad leidde me naar Haren, waar ik het bruisende centrum van Groningen kon bezoeken. Maar ik besloot nog een rondje om het meer te maken.

De laatste kilometers waren vermoeiend maar bevredigend. Bij terugkomst in Zuidlaren wachtte het Zuidlaarder Rustpunt op me. Ik liet me zakken op een bankje, mijn benen trillend van inspanning. De zon zakte langzaam achter de horizon en ik genoot van de rust om me heen.

Zuidlaarder Rustpunt bood me een plek om bij te komen. Ik sloot mijn ogen en luisterde naar het ruisen van de bomen. De geur van vers gemaaid gras vulde mijn neus. Dit was mijn moment van voldoening, mijn beloning voor een dag vol avontuur.

En zo eindigde mijn wielrennersverhaal: met een glimlach op mijn gezicht, een voldaan gevoel in mijn benen en het Zuidlaardermeer als stille getuige van mijn epische rit. 🚴‍♂️💨

Kijk voor meer informatie op de site van Zuidlaarder Rustpunt en boek deze chalet.